Hot topics session

Buon giorno! Hot topics session. Dit jaar voor het eerst op het programma. Een sessie van anderhalf uur met korte onderwerpen. Vijf mensen hebben zich van tevoren aangemeld.

Judy Tsou (University of Washington DC, USA): Preserving online-only music
Nog nooit van gehoord maar ik snap meteen wat ze bedoelt. Als je deze muziek koopt dan kun je het alleen zelf gebruiken. Bibliotheken kunnen het niet delen en het is daarmee waardeloos voor gebruik op die manier. Onlangs is er een artikel over dit onderwerp gepubliceerd in MLA’s notes. Sindsdien is er wat vooruitgang in dit toch wat moeizame proces. Want hoe verzamel je deze muziek en hoe blijft het bewaard voor de toekomst en hoe kun je het weer delen? Tot nu toe doet niemand dat en zal het verloren gaan. De vraag van Judy is hoe andere landen dit doen. Het blijkt dat niemand van de aanwezigen verder is dan Judy.

Jane Gottlieb (Juilliard School New York).
Juilliard gaat een volledige campus bouwen in Tianjin (China). De (voor)opleidingen die ze gaan aanbieden zijn kamermuziek, orkeststudies en piano. In China zijn heel veel orkesten en de kamermuziek moet nog verder opgebouwd worden. Het geheel zal geaccrediteerd (dat betekent dat je instituut examens mag afnemen dat de studenten studiefinanciering krijgen). Het zal in het najaar 2019 geopend worden. Jane Gottlieb moet de bibliotheek opbouwen, zowel fysiek als digitaal. Haar vraag is hoe we een nieuwe muziekbibliotheek opbouwen in deze tijd? Het is onmogelijk om een vergelijkbare papieren bibliotheek op te zetten. En een digitale bibliotheek loopt tegen de censuur in China aan. Dus is ze nu in gesprek met de uitgeverijen om digitale toegang te krijgen.

Digital concert hall for institutions (Berliner Philharmoniker, Patricia Rosner).
Hun systeem is gebaseerd op 1 user en dit was dus niet geschikt voor gebruik op hogescholen en universiteiten. Zij waren in het begin ook erg afhoudend omdat zij hun systeem hadden gemaakt voor de individuen die geen kaartje voor het concert hadden kunnen bemachtigen. Hun systeem is ook nog niet goed ontsloten voor gebruik in bibliotheken maar ze gaan nu wel over tot een multiple user account. Zonder paswoord.

The cataloging of self-published scores and recordings (Nurhak Tuncer, Chicago en Reed David, Anchorage USA).
Ik kan hier niet echt iets van maken. Tuncer praat zo goed in de microfoon dat ze heel hard bijna onverstaanbaar is. Als ik het goed heb dan gaan ze onderzoek doen naar self-publishers. Ze krijgen veel tips van voornamelijk Noord-Amerikaanse collega’s. Ze kunnen dus weer verder. En dat is ook het doel van deze sessie.

Alessandra Carlotta Pellegrini (Istituto nazionale di studi verdiani / Fondazione Isabella Scelsi)
Ze spreekt over de muziekbibliotheek en -archief van Istituto nazionale di studi verdiani in Parma. En vertelt iets over Verdi en Isabella Scelsi. Mijn gedachten dwalen wat af. Huh zegt ze nu yoga? Mantra? Ik heb geen idee hoe deze woorden in deze presentatie zijn terechtgekomen. Sorry😉

Jantien Dubbeldam

Impressies

Maandagavond liepen we met een paar Nederlandse collega’s door Trastevere. Gewoon om te lopen en om iets van de sfeer mee te krijgen. En dan gewoon op straat een jazztrio lekker horen spelen. Met ook nog een goede bassolo.

Dinsdagavond waren we met meer collega’s op pad. Traditioneel is de dinsdagavond van het congres gereserveerd voor een concert. Je zou denken dat een kerk lekker koel is maar deze was dat niet. Wel een prachtige kerk en heerlijk om Palestrina te horen.

in Chiesa di Santa Maria dell’ Anima

Woensdagmiddag is altijd het moment voor de uitjes. We hadden nu de keus uit meer dan 10 plekken die we konden bezoeken. Samen met slechts 10 collega’s werd ik rondgeleid door Cinecitta. De plek waar bijna alle Italiaanse films worden opgenomen. Maar ook films als Ben Hur en de Passion of Christ zijn hier opgenomen. Er is een compleet oud Rome set, oud Jerusalem, oud New York (als je door je oogharen kijkt is het net echt). Het allerleukst vond ik  dat de gebouwen vaak van boven breder waren dan aan de onderkant. Een soort groothoekeffect om het gefilmde resultaat groter te doen laten lijken.

Toen ik dacht dat de rondleiding was afgelopen bleken we nog naar Centro Sperimentale di Cinematografia te gaan. Hier worden zo’n beetje alle Italiaanse regisseurs, acteurs, de mensen van geluid, licht en set opgeleid. Een zeer enthousiaste dame leidde ons rond. Een echte vakvrouw. Ze liet ons zelfs dit gebouw zien. Alleen maar aan de buitenkant omdat het zo vervallen was, Ze vertelde dat dit het 1e theater was dat bij de school hoorde. Toen ze het jaren geleden wilden laten opknappen en hiervoor een vergunning wilden aanvragen bleek dat er bij de oorspronkelijke bouw geen vergunning was aangevraagd waardoor het een niet bestaand gebouw is. En een niet bestaand gebouw kun je dus ook niet verbouwen. Door mijn camera omhoog te houden kon ik foto’s maken door een kier in de muur en zien hoe het er binnen uitzag. Ik schrok toen ik het resultaat zag. Maar wat een prachtige lokatie voor een stiekeme fotoshoot.

Morgen de laatste dag met o.a. de General Assembly (de grote ledenvergadering) en ’s avonds het slotdiner op het Forum Hotel Roof Garden. Een mooi vooruitzicht.

Jantien Dubbeldam

 

New resources, search strategies and collaborations

Er wordt nog hard gewerkt aan het geluid in de zaal terwijl iedereen al klaarzit voor de komende sessie. Met de geur in de zaal is ook iets niet in orde. Naast mij schuift een man die de laatste dagen geen douche heeft genomen. Het is donderdag, onze 1 na laatste dag op het congres en de laatste complete congresdag.

Inmiddels is er geluid en kan de sessie beginnen. We gaan met ongeveer 40 mensen luisteren naar een lezing van een Zuid-Koreaanse musicologe Hyun Kyung Chae van Ewha Womans University. Zij heeft bij Harvard gestudeerd en dat is te horen aan haar snelle Amerikaans aandoende lezing. Zij en haar medewerkers hebben de Ehwa Music Database opgezet. Dit is een databank waarin educatief materiaal, tijdschriften en liedcollecties uit China, Taiwan, Hongkong, Japan en Korea uit de 19e eeuw tot het begin van de 20e eeuw zijn verzameld. Dit is precies de periode waarin de Oostazië-regio een grote verandering doormaakte.

Omdat de sessie te laat is begonnen voelt de spreekster de druk van de verspilde tijd en probeert ze dit in te halen door sneller te spreken. Het wordt lastig te volgen voor mij omdat haar speech niet is geschreven in spreektaal. Op het scherm verschijnen grote blokkenschema’s.

Ha, eindelijk neemt ze de tijd voor een voorbeeld. En het stopt alweer na 30 seconden. En nu een nieuw videovoorbeeld van een werk van Tan Dun ” Four seconds” …? Hoe de titel verder luidde weet ik niet want het voorbeeld duurde werkelijk niet langer dan 4 seconden. Een nieuw blokkenschema volgt. Ik krijg het warm (had ik al verteld dat het echt behoorlijk warm is op dit congres?). Op deze manier valt mijn blog in duigen. Hopelijk is de volgende spreker beter te volgen.

Jorg Muller (Hochschule Luzern, 530 studenten) “Going beyond boundaries. Collaborations between librarians, teachers and researchers”. Dit was eigenlijk de lezing waarvoor ik deze sessie wilde horen. De titel van de lezing doet vermoeden dat het zal gaan over “embedded librarianship” en hierin ben ik geïnteresseerd omdat we met de mediatheek van onze hogeschool hier ook mee willen werken.

Hij begint heel herkenbaar met quotes van studenten over de databanken die zijn mediatheek heeft. Het komt er op neer dat volgens de studenten deze databanken overbodig zijn omdat ze niet makkelijk in gebruik zijn en volgens de studenten de gezochte info ook op internet te vinden is. En makkelijker ook nog. De uitsmijter is een hoge pief in de bibliotheekwereld van Zwitserland die eigenlijk hetzelfde vindt. Zie foto 

Willisau Jazz Archive is het resultaat van de samenwerking tussen mediatheek en de onderzoeksafdeling. Het begon met een schenking van het archief van Niklaus Troxler. Hierin zaten tapes, DATs, CD’s, knipselmappen, posters en nog veel meer over Jazz. Het catalogiseren hiervan is gebeurd in samenwerking met (getverderrie nu verdwijnt de slide en omdat we geen wifi in de zalen hebben kan ik het ook niet opzoeken. Het is een dagelijks terugkerende irritatie). Ah, hij keert even terug naar de vorige slide. Dus samenwerking met Centrale bibliotheek en Fonoteca Nazionale en Library Hochschule Musik

Muller haalt een NMC onderzoek aan. Ik had nog nooit gehoord van NMC maar ik ben blij dat hij het noemde! Jullie moeten het zelf maar onderzoeken want het lukt me nu niet om dit allemaal te lezen😉.

Door de samenwerking met muzieklectoren is de e-lab service ontstaan. Ze hebben o.a. een eigen, gebruikersvriendelijke manier bedacht van citeren. Deze is eenvoudig te gebruiken.
Hochschule Luzern is bezig met de voorbereiding voor nieuwbouw. Het moet in 2019 klaar zijn. 1000m2 met veel boekenkasten maar ook met veel werkplekken, een lesruimte en kamers voor onderzoekers. Daarnaast een makerspaces/arrangement werkstations.

En nu is er ruimte voor gesprek/discussie over de Commission on Service and Training. Ik ga. Geen zin in discussie. Zoek de wifi op zodat ik dit kan versturen en ook nog tijd heb om koffie te drinken. Goed hè!?

Jantien Dubbeldam

Woensdagochtendsessie van IAML-congres in Rome

Vanochtend was op YouTube live de sessie te zien over het catalogiseren en digitaal presenteren van muziek op verschillende platforms. Deze is hier terug te zien.
De sprekers:
Simonetta Buttò verzorgt de inleiding
Patricia Martini, Massimo Gentili Tedeschi en Laura Ciancio (ICCU) vertellen over het gezamenlijk catalogiseren (shared cataloguing) van (ongepubliceerde) muziekmaterialen in de Nationale Catalogus (SBN)
Marzia Picininno en Elisa Sciotto presenteren Europeana Sounds

IAML Congres in Rome begonnen

Zoals uit dit blog van NVMB-voorzitter Jantien blijkt is het IAML-congres in Rome begonnen.
De plenaire bijeenkomst op woensdagochtend om 9 uur zal live worden gestreamed.
Bekijk de openingsbijeenkomst!

Congres Rome 2016

Zo. Wifi wachtwoord eindelijk ingetoetst en een niet al te hete of koude werkplek gevonden. Een sessie overgeslagen en dus heb ik nu tijd om te bloggen. Dit jaar is het muziekbibliothecarissencongres in het oude Rome. Oud ja maar we zitten wel in een nieuw gebouw: “Auditorium Parco della Musica” Marmer en grote ruimtes, zoals waar ik nu zit te bloggen.

En nu is niet meer nu want inmiddels is het een dag later en ben ik nog steeds ‘bezig’ aan mijn 1e blog. Ik moet hierover eerst iets uitleggen en een misverstand en misschien zelfs wel een vooroordeel de wereld uithelpen. Een congres bestaat uit lezingen gegeven door vakgenoten. Elke sessie duurt anderhalf uur en bestaat uit 3 lezingen. Meestal zijn er 3 gelijktijdige sessies. Je kunt dus meestal kiezen uit 9 lezingen. Maar er zijn op datzelfde tijdstip ook vergaderingen. De meeste zijn toegankelijk voor iedereen en sommigen zijn besloten. Een enorme keus dus! Ik kan je vertellen dat het onmogelijk is om vooraf goed in te schatten bij welke lezing je moet zijn. 

Gisteren hoorde ik van een collega dat de lezing over het repareren van bandrecorderopnames heel boeiend en interessant was. Gewoon een vakgenote die enthousiast over haar werk vertelde. Helaas is niet elke lezing zo goed te volgen. Bijna iedereen schrijft zijn/haar tekst uit en gaat deze hoogengels geschreven taal in een razend tempo (gevolg van de zenuwen voor zo’n lezing) voorlezen. Native speakers (Engels dus) praten altijd veel te snel (behalve Jim Cassaro van Fontes) en gebruiken veel te moeilijke woorden terwijl niet native speakers met een lastig te volgen accent hun lezing geven. Met andere woorden: een op papier interessant lijkende lezing kan hopeloos in het water vallen door de presentatie. Als luisteraar heb je dan de keus om weg te gaan en een andere zaal op te zoeken met een hopelijk beter te volgen lezing of je blijft zitten en gaat ander werk doen. Mail beantwoorden, links uit een eerdere sessie opzoeken of een blog schrijven. Je kunt namelijk rustig werken tijdens zo’n sessie omdat niemand je iets zal vragen of een gesprekje met je zal beginnen. Buiten de sessies in de wandelgangen of hier aan de 5 tafeltjes die er zijn ben je luid en duidelijk zichtbaar en zit je binnen de kortste keren uitermate gezellige en zelfs ook nuttige gesprekken te voeren met collega’s…. Ten koste van het bloggen dus.

Bloggen vanuit de zalen of het restaurant of het cafe of  waar dan ook kan niet. Er is alleen wifi bij de registratieplek (links achter de pilaar op de foto)! Laat dat even op je inwerken. Een plek waar je kunt internetten! Een uitermate vriendelijke dame heeft me uitgelegd dat het al behoorlijk veel gedoe had gekost om ervoor te zorgen dat er een vaste internetverbinding is in de zalen zodat de sprekers wel internet hebben. Wat enigszins hemeltergend is is dat er een schaduw wifinetwerk is (onzichtbaar op onze apparaten) als een reserve voor als de vaste verbinding het niet zou doen. Er is dus wel wifi, arghh.

Gisteren was ik er behoorlijk narrig van omdat ik van plan was om microblogs te schrijven tijdens de sessie en deze meteen te posten. Dus daarom zat ik gisteren op de plek op de foto om deze blog te schrijven totdat ik met een leuke collega aan de praat raakte… Vandaar dus de vertraging in het bloggen.

Op mijn hotelkamer heb ik een soort lage schoorsteenmantel waar de breedbeeld tv nog uitsteekt. Vanochtend heb ik het gevaarte weg laten halen waardoor ik nu een petiterig tafeltje heb. Het hotel was zo vriendelijk om een bijzetkastje te leveren en nu ben ik er helemaal klaar voor. Geen excuus meer😉

Komende blogs: impressies van een collega die voor het eerst op een IAML congres is + een 2e collega geeft een sfeertekening van het gebouw Auditorium Parca della Musica + een 3e collega wil een verslag maken van een sessie + ikzelf bekijk nog wat ik tegen zal komen. Het congres duurt tot vrijdagavond dus houd de website in de gaten. Commentaar horen we graag en mocht je een verslag willen van een bepaalde sessie dan proberen we dit voor elkaar te krijgen.

Ciao!  Jantien Dubbeldam

Bladmuziek in Nederlandse bibliotheken, 2016 en nog verder?

De aankondiging van de NBD per 1 september 2016 te stoppen met Informatie Bladmuziek (IB bladmuziek, centrale dienstverlening bladmuziek, van aanschafinformatie tot titelbeschrijving in je catalogus en gebonden in je kast) heeft voor veel onrust gezorgd. Met name natuurlijk voor de bibliotheken met een eigen bladmuziekcollectie, maar ook voor hen die via ibl voor hun klanten de weg wisten te vinden naar muziekuitgaven. Zonder nieuwe aanwinsten kan voor het voortbestaan van de bestaande collecties, die doorgaans toch al onder druk staan, worden gevreesd.

Voordat bibliotheekbesturen besluiten om na de berichtgeving van de NBD/Biblion nu maar geheel te stoppen met bladmuziek, zou ik graag een signaal af willen geven dat Musidesk Rijnbrink in gesprek wil gaan met de KB, NVMB en (plus)bibliotheken met een bladmuziekcollectie om te bezien hoe we een (nieuwe) landelijke dienstverlening zouden kunnen ontwikkelen. Van deze dienstverlening zou naast het centraal aanbieden ook het opzetten van een goed functionerend IBL en centraal collectioneren deel kunnen uitmaken. De verwachting is dat met de koppeling van deze elementen beperkte middelen efficiënt kunnen worden besteed.

Voor Musidesk Rijnbrink zitten hier een tweetal speerpunten:

• Als partner van de NBD in de IB bladmuziek (50% NBD- 50% Musidesk) heeft Musidesk de knowhow nog aan boord betreffende acquisitie, selectie en invoer van nieuwe bladmuziek in PICA/GGC, ervaring met logistieke coördinatie, ibl en centraal collectioneren spreken voor zich door de achtergrond van Musidesk Rijnbrink als provinciale en landelijke brede dienstverlener aan bibliotheken
• Musidesk heeft de connecties met de uitgeverijen. Enerzijds om hoge inkoopkortingen te kunnen handhaven, anderzijds om de stap van fysiek naar (meer) digitaal te gaan zetten.

Maar daar is wel wat tijd en (landelijk) budget voor nodig.

Het besluit van de NBD (stoppen per 1 september) en de lancering van het Collectieplan (bibliotheekwet) van de KB (mei) veroorzaken juist een tijdsdruk. Hopelijk is er toch gelegenheid om een goed plan te formuleren voor de toekomst van bladmuziek in Nederlandse bibliotheken.

19 mei aanstaande is er tijdens de algemene ledenvergadering van de Nederlandse Vereniging van Muziekbibliothecarissen (NVMB) in bibliotheek Almelo extra tijd ingeruimd om hierover met elkaar van gedachten te wisselen. Wie wat waar welke behoefte?

Namens alle betrokkenen hoop ik op veel input op 19 mei. Mailen of bellen kan ook.

Anne Marie Roetgerink, collectiespecialist Musidesk Rijnbrink
annemarie.roetgerink@rijnbrink.nl
T 088-1970306

Plenary session: Music research in the digital age

Het lezen van de (papieren) New York Times behoort tot mijn favoriete dagelijkse bezigheden hier in New York. Zeker in een week waarin het Supreme Court belangrijke uitspraken doet die ook in Nederland de voorpagina’s halen. Gelukkig sta ik graag vroeg op zodat ik tijd heb om de krant te lezen voordat de eerste sessies om 9.00 uur beginnen. Het schrijven van een blog is weer eens iets heel anders maar op deze laatste dag van het congres wil ik dat ook eens proberen.

Eergisteren was ik om 9.00 uur bij de plenary session Music Research in the Digital Age, het thema van het congres. Ik ga niet proberen te verslaan wat aan bod kwam. Op de IAML-site is een abstract van de sessie te vinden. Samenvattend ging de sessie over Digital Humanities, een term die in de universitaire wereld ingeburgerd is maar waarmee ikzelf veel minder vertrouwd ben.

Ik wil iets zeggen over het verloop van de sessie. Sprekers met een heel verschillende achtergrond kwamen aan het woord. Een vertegenwoordiger van Ebsco, hoofdsponsor van het congres, kreeg de gelegenheid een overzicht te geven van de digitale dienstverlening van Ebsco maar gaf ook een interessante toelichting op de user-research die Ebsco meer inzicht moet geven in het bieden van een goede dienstverlening. User-research waaruit blijkt dat er geconcurreerd moet worden met Google en Wikipedia (Googlepedia). De digital lifestyle moet niet uit het oog worden verloren bij het overdragen van kennis en informatie. Een partnership met bibliothecarissen is hierbij van cruciaal belang.

Andere sprekers, een student, een hoogleraar, een administrator, een ontwikkelaar van technologie gaven hun visie op digital humanities. Een paar dingen die me opvielen: samenwerking tussen studenten, faculty, bibliothecarisen; digital scholarschip: what can we share? Big data; andere toegang tot informatie vooreen breder publiek; digital developments.

Philippe Vendrix gaf aan het einde van de sessie een reactie waarin hij zijn visie op de ontwikkelingen gaf: digital musicology: use contemporary tools! Met name ook om het brede publiek te bereiken en de support van samenleving en politiek. Het gaat om challenges, values, samenwerking, links, communities, het vervullen van een rol voor en in de samenleving. Vanuit het publiek werd ook de rol van hoeder van cultureel erfgoed aan de orde gesteld.

Ik ben blij dat ik deze sessie heb bijgewoond omdat ik geconfronteerd werd met een voor mij minder vertrouwde wetenschappelijke benadering waarbij een belangrijke rol is weggelegd voor bibliotheken en collecties.

Ook een mooie stimulans om door te gaan met het vinden van een goed onderdak voor de Hilversumse collecties!

Martie Severt 

“When humans come into the picture things get messy”

IAML NY – Round table session on IMSLP – Tue 23rd June 2015 (report by Nienke de Boer)

Op IAML-congres denk ik en schrijf ik in het Engels. Dat bespaart me een continue vertaalslag in mijn hoofd. Wel zo ‘rustig’ in de toch al volle week. Daarom hierbij, in het Engels, mijn notities naar aanleiding van de IMSLP-sessie.

IMSLP Round table: Success stories and pitfalls for cooperations between IMSLP and music libraries

Edward Guo, founder of IMSLP: 

“IMSLP looks out for improvement suggestions from music librarians. IMSLP is growing fast. Over the past 3 years 100.000 items have been uploaded. New projects are coming up.” 

Clotilde Angleys, Bibl. nationale de France:

“The digital library of BnF, Gallica, would like to make a link between Gallica and IMSLP. BnF is going to talk with IMSLP about an agreement on this. Things have not yet been settled.

People are alread putting Gallica scores on IMSLP, so BnF would rather like to make it official. It would encourage people to visit Gallica.” 

Question: How do you garantee that people do not use Gallica scores for commercial reasons? “On the first page of each Gallica score are the conditions. This first page will still be there when Gallica scores are available via IMSLP. So people are informed.”

David Day, Brigham Young University:

“IMSLP is a venue for self publishing and has positive aspects. 

However the search interface is not yet perfect. There are a few concerns regarding IMSLP:

1. In IMSLP it is not clear what the differences are between types of scores (scholar edition, performance edition, etc.). It is so easy for students to get scores from ISMLP. In a way it reinforces their laziness… If the type of score is not clear, students and other users will not know what they get.

2. The quality of the PDF’s is poor compared to the original digital score. Maybe more or better links to the original score should be made.

3. There is also concern about the future of scholar editions. The trend nowadays is ‘online’. At the same time publishers still put a lot of effort in printed scholar editions. How long will they be able to do so?”

Tammy Ravas, University of Montana:

“Students love IMSLP. Music librarians are positive. Would like to see more libraries to cooperate with IMSLP. Open source makes more treasures available to a bigger audience.”

Barbara Wiermann, Saechsische Landes-, Staats- und Universitaetsbibliotheek Dresden:

“Why not integrate IMSLP in your own library catalogue? The SLSUB Dresden is doing it already, with a special symbol in the catalogue for IMSLP. Thanks to this special symbol users can immediately see the origin of the score.”

Douglas Woolfull-Harris, Baerenreiter-Verlag:

“If you have done a lot of work on publishing a composition, it is hard to see that people take it for free from IMSLP. Also difficult to see is that the critical comments of some editions are removed in IMSLP. We need more information then just the notes. The policy is not clear; some have documentation, some not, and some have bad documentation.”

Edward Guo, founder of IMSLP:

“We will further improve the quality of back links to the original digital source. Not only trace back via main links, but more exact.

Regarding copyright: as long as it is public domain in Canada it way stay on the IMSLP website (the IMSLP servers are in Canada). There is always a remark when it is not public domain in other area’s of the world.”

Question: It would be good to have a form for up-loaders, with a (fixed) set of questions that has to be answered. This way more background information can be obtained and made available for users. 

Additional question: Would it be possible to add a question regarding whether the material has been used for performance? This can be helpful for orchestra librarians. Gives an indication that possible mistakes have been seen/corrected. 

Answer by ISMLP: A form for up-loaders would be possible. Extra question regarding ‘performed’ or ‘not performed’ would be possible for music typeset scores, but would be more difficult for published scores.

Comment: There should be some kind of indication about the quality of each score in IMSLP.

Comment: Please respect our collections.

Comment: BnF (see above) is a good initiative, but should it not be the other way around?

Question: If you once have uploaded a score it is not possible to take it back. Maybe when a better quality is available the old one could be replaced? 

Answer by IMSLP: The old one will stay, has to stay, that is how the legislation works. IMSLP has no right to remove it because it has become ‘creative commons’. And regarding removing an item one should know that when humans come into the picture things get messy. 

Comment: If IMSLP would be wiki like, people could correct things. Music librarians and music publishers could then have a function as specialist. They would cleanse a lot of stuff that has been uploaded, because they have the knowledge to correct things, to add important information.

Comment: What is our responsibility as librarians? We can try to educate our own patrons/users. However we can not educate the whole world who is going directly to IMSLP (not via a library catalogue).

Comment: Maybe we need an extra tab for ‘critical edition’. That would be helpful.

Comment: IAML could make guidelines for contributors, instead of asking IMSLP to do so.

The discussion on IMSLP will continue, analogue as well as digital.

Nienke de Boer – IAML congres New York, 23rd June 2015 

IMSLP; Hurray of weg ermee?

(Bijeenkomst IMSLP roundtable, dinsdag 23 juni 2015) 

Met oprichter Edward Guo aan tafel, gekoppeld aan vijf voor- en tegenstanders, belooft het een spannende anderhalf uur te worden. De meningen over IMSLP zijn natuurlijk verdeeld: zo zien uitgevers hun afzetmarkten in gevaar komen, en laten docenten en bibliothecarissen aan muziekonderwijsinstellingen hun studenten liever kennis maken met wetenschappelijke en -Urtextedities dan met de vaak slecht leesbare scans van verouderde edities. Echter, vrij moeiteloos weet Guo de kritiek te pareren. Hij, afgestudeerd rechten, weet wat hij volgens de Canadese en Amerikaanse wetten wel en niet mag doen. 

Wat brachten de supporters van IMSLP naar voren? 

Bibliotheque National de France heeft grote plannen met IMSLP; records van IMSLP gaan toegevoegd worden aan hun catalogus en komen via het programma Gallica vrij beschikbaar, met zelf toegevoegde metadata. Men is nog met elkaar in gesprek over de exacte voorwaarden, maar BNF zou ook graag de mogelijkheid van het opvragen van statistische gegevens toegevoegd zien.

Universiteit van Montana ziet IMSLP als een representant van het public domain, wat ze in het algemeen toejuichen. IMSLP is een van de mogelijkheden bij het raadplegen van bronnen; daarnaast wijzen ze tijdens introducties studenten op andere in de bibliotheek aanwezige edities.

Ook de Sachsische Universitatsbibliothek heeft IMSLP in de catalogus verwerkt en zij hebben een speciaal teken toegevoegd aan de zoekresultaten zodat deze meteen herkenbaar zijn. Kwaliteit van de toegevoegde metadata is mager, maar na een proefperiode bleek dat iedereen er blij mee is.

Bezwaren en bezorgdheid kwamen van de kant van uitgeverij Baerenreiter en van de bibliothecaris/docent van de Brigham Young University.

De al eerder genoemde verouderde edities en het gemak waarmee studenten dit vinden werkt luiheid bij studenten in de hand. Tegenwerping: is het niet de taak van de bibliotheek studenten te wijzen op de andere edities en dit goed te promoten? 

De kwaliteit van de PDF’s is vaak zo slecht, kan IMSLP niet een link toevoegen naar de originele bron, de zgn. “backlink”?

De toekomst van wetenschappelijke edities komt misschien in gevaar. Zijn (toekomstige) musicologen nog bereid jaren van hun leven in langdurige projecten te steken?

Baerenreiter is totaal niet blij met het feit dat er mensen zijn die hun uitgaven (bijv. New Mozart Edition) uploaden in IMSLP. En dan is ook nog eens de documentatie ervan verwijderd….  

Edward Guo antwoordt dat elke file die geupload wordt, gescreend wordt op Amerikaans en Canadees copyright. Wat mag, wordt er op gezet; wat niet mag, verwijderd. De server staat in Canada en als het in Canada public domain is, blijft het online. Op de website is daarom ook de waarschuwing vermeld dat het in een ander land misschien niet onder het publieke domein valt en men daardoor wellicht in overtreding is. Meer kan hij niet doen. Over het toevoegen van de eerder genoemd backlinks: IMSLP moedigt het toevoegen hier van aan, maar kan niemand dwingen.

Bibliothecarissen willen natuurlijk zekerheid dat IMSLP de komende honderd jaar zal blijven bestaan. Guo “doet zijn best, maar kan niets beloven…”

Bibliothecarissen willen ook respect voor hun bezit en het liefst dat IMSLP dat steunt. Guo antwoordt dat hij respect heeft voor het werk van bibliotheken maar dat IMSLP een autonome organisatie is. “De grens van wat ethisch wel en niet verantwoord is, is lastig maar zo lang het legaal is wat we doen, gaan we door”, en “als je een probleem hebt met de wet, verander het!” Deze opmerking valt bij sommige bibliothecarissen in de zaal niet lekker.

Maar misschien toch een succesje?: de suggestie uit de zaal om een formulier toe te voegen voor uploaders waarin aangegeven wordt waar het materiaal vandaan komt, vindt hij een uitstekend idee. Onze collega Nienke de Boer vraagt of dan ook de vraag toegevoegd kan worden of het materiaal al uitgevoerd is. Dat is voor orkestmateriaal handige informatie.

Componisten die hun eigen werk uploaden en daarna IMSLP verzoeken het te verwijderen, hebben pech. IMSLP is hiertoe niet verplicht en het is te veel werk. Verzoeken tot verwijdering legt hij dan ook standaard naast zich neer. Iemand brengt naar voren dat dit wetenschappelijk gezien ook niet erg is. Van klassieke composities bestaan tenslotte ook vaak meerdere versies…

Het blijkt dat het voor grote bibliotheken de moeite loont, zelf in onderhandeling te gaan met IMSLP om tot goede afspraken te komen.
Persoonlijk ben ik benieuwd hoe het inmiddels in Nederland staat met de plannen van de Koninklijke Bibliotheek/Nationale Muziekcatalogus om IMSLP aan te gaan bieden. IMSLP lijkt een niet meer tegen te houden fenomeen. Hoe makkelijk het ook is voor studenten: het zijn de de bibliothecarissen die er voor moeten zorgen dat hun eigen prachtige, duurbetaalde edities niet ondersneeuwen door het PDF-geweld uit Noord-Amerika!

Luuk Hoekstra