‘Veel collecties, waaronder die van de podiumkunstsector, schreeuwen om beheer en ontsluiting’
Margreet Teunissen is directeur van de Centrale Discotheek Rotterdam, inmiddels beter bekend onder de naam Muziekweb. Het is van oudsher de Rotterdamse Platenbieb (sinds 1961) en de enige bibliotheek met een collectie geluid in deze serie portretten van muziekspecialisten.
Het archief bevat 600.000 cd’s, 300.000 lp’s en 30.000 muziek-dvd’s die vrijwel allemaal uitleenbaar zijn voor bibliotheekleden en te vinden zijn in de catalogus op Muziekweb.nl. Daarnaast beschikt Muziekweb over diverse collecties niet-uitleenbaar materiaal, omdat dit voor een belangrijk deel erfgoed is, zoals schellakplaten, wasrollen, beeldplaten, Edison-apparatuur, speciale collecties zoals de Fonos-collectie, de Riemens-collectie, collecties van het Koninklijk Instituut voor de Tropen, RASA, et cetera. Via Muziekweb is al het uitleenbare materiaal volledig digitaal ontsloten en zijn via de site fragmenten te beluisteren, evenals themagerichte playlists die volledig te beluisteren zijn.
‘De CDR/Muziekweb is een zelfstandige organisatie, gericht op muziek en informatie,’ zegt Teunissen, ‘maar maakt onder meer deel uit van het Stelsel Openbare Bibliotheekvoorzieningen en organiseert voor dit bibliotheekstelsel de digitale muziekdiensten en beschikbaarstelling van cd’s, lp’s en muziekdvd’s als achtergrondcollectie, aanvullend op de eigen collecties van de bibliotheken.’ Binnenkort komt ook de film-dvd-collectie als achtergrondcollectie beschikbaar.
CDR/Muziekweb levert ook diensten aan de Vlaamse koepel CultuurConnect. In het werk is de toenemende digitalisering aan de orde van de dag. ‘Er zijn veel (fysieke) collecties, waaronder die van de podiumkunstsector, die om beheer en ontsluiting schreeuwen,’ benadrukt Teunissen. Verder gaat de aandacht uit naar versimpeling van de toegang, steeds meer gericht op gebruiksgemak en koppeling van allerlei bestaande collecties, data en open source-toepassingen.
De toekomst is moeilijk te voorspellen. ‘De digitalisering zal toenemen ten koste van fysiek gebruik van materialen, maar erfgoed- en collectiebeheer zal blijven en het erfgoed zal steeds toegankelijker worden naarmate meer digitaal ontsloten wordt en beschikbaar komt,’ meent Teunissen. Het wetenschappelijk gebruik en onderzoek van (muziek)data zal leiden tot nieuwe toepassingen. ‘Een functie zoals die van mij bij de CDR, gericht op strategische planning, innovatie en samenwerking, zal op de een of andere manier wel blijven bestaan, maar niet noodzakelijkerwijs in de organisatie zoals die nu is. Het is voorstelbaar dat de collectie en diensten van de CDR/Muziekweb op een grotere schaal georganiseerd zullen worden rondom muziekarchieven, dus bijvoorbeeld inclusief bladmuziek en nog enkele andere collecties die nog in kelders zijn opgeslagen. Je zou het kunnen vergelijken met het Sound Archive van de British Library of het Deutsche Musikarchiv van de Duitse nationale bibliotheek.’
NVMB 